Week 45

Zondag. De dag begon stralend, weer een rondje Bronsbergen gelopen met C. Mijn nieuwe Cathy Kelly uitgelezen. Ik kan me nog zo voornemen om er nu eens lekker lang over te doen, op een gegeven moment wil je toch weten hoe het afloopt :).
Flink doorgewerkt aan het Patentvest, tot voorbij de armhole shaping van de rug, dus het saaiste (dat brede rugstuk) is achter de rug.
Ik dacht overigens dat ik vorige week mijn verkoudheid onder de duim had, maar inmiddels is-ie weer helemaal terug. En maar niezen en snuiten. C heeft 'm nog een graadje erger, met verstopte voorhoofdsholtes, dat valt bij mij nog mee.

Maandag. "Mevrouw, heeft u een opruimmiddel bij u?". Oei. In al die jaren dat ik in dit dorp met een hond loop was ik 'm nog nooit tegengekomen, de Honden BOA, al hoor ik regelmatig verhalen over hoge boetes voor loslopende honden of het niet hebben van een opruimmiddel. Ik ben er met een waarschuwing vanaf gekomen, de volgende keer kost het 120 euro.
Verder een uneventful day. C is blijven eten. 's Avonds begon de verkoudheid ineens merkbaar af te nemen - lekker gevoel :).

Dinsdag. 's Middags naar vakantiepark Caitwickerzand, kennisgemaakt met Constans en Yvonne en afspraken gemaakt over het opzetten van een stockphotobase van het park door de seizoenen. Leuk!

Woensdag. Koffie... Koffie is een hot item op het ogenblik. Van mijn vrienden maakt FT de lekkerste koffie - zij hebben een luxe Jura zelf-malende koffiezetter. Bij H&H is de Senseo recent vervangen door een Sarista, ook een zelf-maler, maar alleen van bonen die in een speciaal houdertje zitten (dezelfde gedwongen winkelnering als met de Senseo's). RT heeft heel onlangs een Bosch koffiezetter aanschaft, waar je wel zelf gewoon bonen in kunt gooien. MK zet heerlijke koffie met een cafetière, geserveerd met ter plekke opgeklopte warme melk, een tractatie.
Nu begon ik me al een beetje te ergeren aan mijn Senseo, maar dat is vooral omdat mijn keuken tegenwoordig vol staat met Bunzlau accessoires, hoofdkleur blauw. Zo'n wit met oranje apparaat misstaat daarbij. Dus een piepklein cafetièretje aanschaft. Maar ben er nu achter dat dat me toch net iets teveel gedoe is, en ik mis het schuimige laagje dat koffie uit een machine met druk krijgt (zelfs een Senseo maakt een heel klein laagje). Aan de andere kant: om nou zo'n groot zelf-malend orgel in mijn kleine keukentje te zetten... dat gaat ook weer te ver, nog los van het feit dat ze behoorlijk prijzig zijn. Dus ik denk dat ik toch maar op zoek ga naar een Senseo die wat beter bij de rest van mijn keuken kleurt :).

Donderdag. Het rugpand van het patentvest is af. Ziet er griezelig klein uit, maar hopelijk krijgt het straks op de blokmat wel de goeie afmetingen...
En wat de specht betreft: hebbes!

Vrijdag. Busdienst. Pffff, wat een drukte! Begon met twee passagiers beide met iets uit het autische spectrum. Het meisje rijdt vaker mee, en afgezien van het feit dat ze net zo makkelijk hardop met zichzelf praat, merk je er weinig aan. De jongeman had echter iets dat op Tourette leek: hij riep voordurend K*t!, hoewel hij daartussen door ook gezellig converseerde. Of we de benzine voor de bus met het geld uit het laadje moesten betalen, bijvoorbeeld.
Bij het station twee vaste passagiers meegenomen die uit de trein kwamen, en weggereden nadat de trein weg was. Strikt genomen een minuut te vroeg. Ik zag uit mijn ooghoek nog twee mensen van het perron af komen kuieren, ben nog een keer half gestopt om te kijken of ze mee wilden, maar ze keken niet eens naar de bus. Doorgereden, dus maar.
In Eerbeek een knots van een vrachtwagen die de halte bij de Plusmarkt volledig vulde. Het was wurmen om de bus daar kwijt te kunnen en eerst achteruit rijden om weer weg te komen.
Zat onderweg zó mee te luisteren naar de belevenissen van de twee meisjes die op vrijdag in het vakantiepark werken ("Alsof ik zelf niet weet wanneer je een bed moet verschonen!" "Haha, precies, trouwens als jij zes weken tussen dezelfde lakens wilt slapen moet je dat toch mooi zelf weten, daar heeft je schoonmoeder niets mee te maken!"), dat ik vrolijk de Beinenlaan voorbijreed. Oeps. Die meisjes moesten naar het station, want daar staan hun fietsen. Illegaal linksaf geslagen. En daar stond het tweetal dat ik een uur eerder op het perron gezien had. Boos! Heel boos! En Behoorlijk Pissig. Want de bus was te vroeg vertrokken en nu hadden ze een uur, een Heel Uur moeten wachten. Ze hadden uiteraard vakantiebagage bij zich, en een Jack Russell. Gelukkig een brave, want Floortje (de Haagse retriever die regelmatig een paar weken naar het vakantiepark komt) zat ook al in de bus.
Nog wat meer passagiers opgepikt, waaronder een stel met een baby in een buggy. (Da's wel leuk, ze reisden ook al met de bus lang voor de baby geboren was, en zagen er vaak heel slecht en stoned uit. Tegenwoordig ogen ze veel gezonder). Anyway. Bus vol. Gelukkig is het moeilijk om Behoorlijk Pissig te blijven als je in een volle buurtbus zit. Al gauw allerlei discussie over honden, over de Hovawart van het stel met de baby, over de woonboot in Gouda (waar de Jack Russell & co vandaan bleek te komen) van een oom en tante van het baasje van Floortje. Etcetera. De baby vond het allemaal niks en zat te protesteren.
Ik had mijn excuses al aangeboden voor het te vroeg vertrekken, eenmaal bij het vakantiepark zei ik dat ik hoopte dat ik niet z'n hele weekend vergald had.
"Nee", zei hij, "alleen mijn dag!". Snappy :). Hartelijk om gelachen met z'n allen.
Toen ik thuis kwam een SMS van HvHE, of ik kwam eten... heel verleidelijk, maar ik had er de puf niet meer voor :).