Het leek maar een klein stapeltje takken, zo in een verloren hoekje bij de Meander. Toen Dick vroeg of ik het wilde hebben in het kader van mijn sprokkelproject, riep ik dan ook meteen ja...
Ik had wel ingeschat dat het net niet in mijn auto zou passen, gelukkig wilde HvH het wel even ophalen met z'n aanhanger - toen bleek dat het tamelijk véél was. De hele aanhanger (en het is een gróte aanhanger) lag vol.
Nu ligt het in mijn schuur, en ik kan er amper overheen kijken :). Dat wordt zagen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten