Workshop

Op de foto: Vera, de eh... vriendin van Arjen. Vast in de auto gezet voor de reis naar huis.
Vanmiddag met HvHE naar een workshop portretfotografie. Georganiseerd door Camera Tools, gegeven door Arjen Bénard.
Arjen zit al làng in het vak - daarom hamert hij erop dat de ingrediënten allemaal klaar moeten staan voordat je de taart bakt: het model moet op zijn of haar gemak gesteld zijn, je moet een idee hebben van wat het model wil, het licht moet gemeten zijn, de instellingen op de camera moeten kloppen... film was immers duur, dus een foto moest bij voorkeur in één keer goed zijn. Een beetje bracketen en continu-opnamen maken in de hoop dat er wel eentje goed is, en voor de rest een beetje sjoppen was er in die dagen niet bij.
Iemand die zoveel ervaring heeft, gedreven kan vertellen maar ook goed kan uitleggen, (en gevoel voor humor heeft) staat garant voor een boeiende en leerzame middag. Leuke diverse groep, ook. We waren met z'n veertienen, waaronder eentje die voortdurend zat te blackberryen, een kleurrijke emotiefotograaf, iemand die de fotovakschool had gedaan, iemand die ooit met een boxje was begonnen, iemand die inmiddels een Flickr contact is...
De middag begon met een portie theorie en het bespreken van een aantal voorbeeldportretten, daarna koffie en kokosmakronen, vervolgens om de beurt zelf aan het experimenteren. Er is voor portretten een soort streef-instelling (lage iso, 1/60, F5.6), en vervolgens ben je eindeloos aan het schuiven, afstellen en lichtmeten met lampen en reflectoren (en niet vergeten "af te flitsen" als je de lamp dimt!). Het licht moet namelijk zó zijn, dat de lichtmeter aangeeft dat je gekozen combi van iso, diafragma en sluitertijd de juiste belichting oplevert - en iedere keer dat je een lamp verschuift moet dat opnieuw gecheckt worden. Voor een available light liefhebber zoals ik is dat bijna bizar, dus het zal mijn hobby niet worden. Maar interessant was het zeker!
Ook de beste houding om te fotograferen kwam aan de orde: in de "ballethouding" (vierde positie?), en ellebogen tegen je lichaam. Dat geeft de meeste stabiliteit en flexibiliteit, hoewel je toestel bij voorkeur op statief moet staan - al was het maar omdat je dan veel makkelijker kunt communiceren met je model.
Tussendoor nog een uitstapje naar kleurbeheer: RGB geeft het hele scala aan kleuren, sRGB is daar slechts een aftreksel van (ik dacht altijd dat het andersom was, foutje!). Het probleem is dat zowel monitoren als printshops meestal beperkt zijn tot sRGB.
Tenslotte: werken in RAW en niet afgaan op je display, maar alleen op het histogram.
Zo'n middag vliegt voorbij, niet iedereen is aan de beurt geweest bij het zelf fotograferen. Er is dan ook geopperd om met dezelfde groep een vervolg-workshop te doen. Daarvoor heeft bijna iedereen z'n mailadres op een lijstje gezet...