Nigh

Nigh, ik heb 't altijd een intrigerend woord gevonden, want bij mijn weten komt het maar in één zin voor: the end of the world is nigh. Dat was vandaag het geval, want sinds iemand had geblaat dat de Maya kalender vandaag ophield, stonden de media er bol van. Wereldwijd. De NOS had zelfs een verslaggever naar Bugarach gestuurd (het Franse dorpje dat gespaard zou blijven). Man man man.

Inmiddels is duidelijk dat de Maya's meer iets bedoelden in de trant van transformatie naar een nieuw tijdperk, zoiets als the dawning of the age of Aquarius... Dat was dan wel in de jaren zestig, maar misschien is het hetzelfde, wat is nou een halve eeuw op de eeuwigheid? Hoe dan ook: bring it on! :)

Intussen is deze grijze week weer bijna voorbij en worden de dagen lekker weer langer (of in elk geval niet korter), een mooi vooruitzicht! En de fuxen, die op het ogenblik weer even in de keuken staan, gaan morgen weer lekker naar buiten, want zo te zien wordt 't de zachtste kerst sinds jaren.

Gisteren gedobbelsteend bij C, een boordje (hele korte hung hem) opgezet voor de eerste mouw van de Green Lice trui, en het kerstpakket van de buurtbusvereniging in ontvangst genomen. Weer zo'n waanzinnig verwennerij, al is het iets minder praktisch dan vorig jaar (ik heb al een handdoek, ik heb al een ovenschaal, en noch advocaat noch een knots van een kerstslof zijn aan mij besteed). De rollade en de kortingsbon van de Welkoop zijn natuurlijk wel fantastisch.
Vandaag een stuk aan de mouw verder gewerkt en een buurtbusdienst in het stikkedonker, want ik had met Jan geruild. Het was rustig, en gelukkig geen vakantieparkpassagiers op de laatste rit, zodat ik al om zeven uur klaar was.