Dagboek van een herdershond

Ze is lief. Ze is mooi. Ze is goed opgevoed. En ze komt een weekje logeren.
Ze is ook harig en onstuimig, en in tegenstelling tot Tara met haar gietijzeren ingewanden, heeft ze een gevoelig maag-darm stelsel.
Ze maakt niet de indruk dat ze haar baas mist, en de eerste nacht heeft ze in haar mand in de gang geslapen, met regelmatig wat gepiep onderaan de trap. Ze is dan ook uiteindelijk naar boven gekomen, want toen ik opstond stoof ze enthousiast mijn slaapkamer in - en vervolgens durfde ze niet meer de trap af naar beneden. Tsja. Tillen was geen optie. Overreden, dan maar. En dat lukte, al blijft ze het een beetje eng vinden.
Belangrijkste oefening van de dag: kalm de auto in- en uitstappen, want de eerste keer ging dat nogal woest. Het gaat al beter.
's Avonds in het donker lopen we door het dorp, dus gedisciplineerd volgen met waar het kan een stukje aan een gevierde lijn. Zo liepen we de eerste avond keurig richting spoorbomen, toen er ineens een konijn vlak voor ons de weg overstoof. Daar kan echt geen calm, assertive leadership tegenop :). Het scheelde maar weinig of ik had languit in de berm gelegen, maar gelukkig ging het goed. Ik had het kunnen weten, trouwens, want al een meter of twintig vantevoren gingen allebei de honden al in alert mode, alsof er een knop omgezet was: koppies omhoog, oren gespitst en een beetje spanning op de lijn. Maar zelfs dan verwacht je geen kamikazekonijn, dat onder de neus van twee honden wegspurt in plaats van zich stilletjes even terug te trekken.

De tweede nacht werd ik om drie uur bruut gewekt: Gesa had de slaapkamerdeur opengemaakt en sprong midden op het bed - en dus op mij. Oef. Het laatste uitje was ook nogal vroeg geweest, even naar buiten laten dan maar, en inderdaad, ze moest echt nodig. Daarna is ze ook weer gaan slapen. Ik kwam er pas 's morgens achter dat het toch niet helemaal goed gegaan was met die gevoelige ingewanden... Ik moest denken aan mijn grootvader, die ooit onder soortgelijke omstandigheden een groot vel papier in de gang had opgehangen met de tekst overal ligt poep en zich snel uit de voeten gemaakt had :). Gelukkig viel het allemaal wel mee, al zijn het niet de leukste werkjes om de dag mee te beginnen.

Donderdag alweer. Gedisciplineerd voerbakritueel? Check. Met geruisloze precisie één voor één de auto in en uit? Check. Geen voorpoten meer op de tafel en het aanrecht? Check. Instant recall van een gezamenlijk ingezette spurt om de Nijlganzen te grijpen? Check.
Nu alleen de nacht nog... want om drie uur weer een hoop gepiep en gekrab aan de slaapkamer deur. En om vijf uur. En tegen zevenen (toen ben ik ook maar opgestaan). Zowel rustig terug naar de mand dirigeren als boos worden helpt - eventjes. Hier moet toch een strategie voor te bedenken zijn, maar ik heb 'm nog niet.
Het vriest inmiddels weer en dat heeft één mega-voordeel: geen modder meer!

Vrijdag. Ik had een theorie bedacht: Gesa is heel braaf in huis, meestal gaat ze ergens in de buurt rustig liggen. Maar telkens als ze wakker wordt, na een uurtje of anderhalf, kuiert ze wat rond, drinkt een slokje water, gaat even met Tara communiceren en komt even met mij communiceren. Kortom: een roedelcheck :). Daarna gaat ze weer liggen. Door mijn dichte slaapkamerdeur wordt een fatsoenlijke roedelcheck onmogelijk... Dus vannacht heb ik de deur maar op een kiertje gelaten. Sorry, guys! En ik heb voor het eerst sinds ze er is behoorlijk geslapen, al heb ik een paar keer een natte neus in mijn gezicht gehad.
Intussen gaat ze zich steeds meer op haar gemak voelen, ze maakt zich geen zorgen meer als ik even naar boven loop (aanvankelijk liep ze zelfs mee de douche in) of naar de schuur en ze raakt helemaal gewend aan de dagindeling.
's Avonds kwam C met Jessie op bezoek. Dat was even schrikken voor Gesa: denk je net dat je de zaak onder controle hebt, blijkt zo'n retriever ook te mogen doen alsof ze thuis is :). (Jessie weigert trouwens pertinent om in de richting van een camera met flitser te kijken - best slim!)

Zaterdag was een prachtige zonnige dag. EB mailde met het voorstel om een four dog walk te maken - uitstekend plan! We hebben een lekkere lange wandeling gemaakt in het Grote Veld. De honden hebben genoten (en wij ook). Aansluitend koffie en een heerlijk stukje taart bij Lettink. Niet alleen mochten we daar met vier honden naar binnen, er werd ook nog een schoteltje met acht hondenbrokjes geserveerd bij de koffie!

Zondag. Uiteindelijk is het er niet van gekomen om het "los" commando verder te trainen. Daar baal ik wel van, want vanmorgen ging het moeizaam. Nu had ze ook net daarvoor met Tara een trekspelletje gedaan, dat maakt het natuurlijk moeilijker. Update: de worsteling van vanmorgen is toch niet verkeerd geweest, vanmiddag ging het juist opvallend goed.
's Middags met C, JD en Jessie naar Bussloo. Koud, maar lekker gewandeld.